මාලිගාවට යනවද ? ආපහු එනවද ?

තරු නැති අහස බිමට බැහැලා වගේ 

බලන බලන හැම පැත්තම ඝන අන්දකාරයෙන් වැහිලා...

වැස්සක සේයාවක්වත් නැති වුනත් එකපාරට එන විදුලි එළියෙන් 

මුළු පලාතම දවාලක් වගේ විටින් විට එළිය වුනා...

පේන මානෙක මනුස්ස පරාණයක් තියා 

මනුස්ස වාසයක සේයාවක්වත් නෑ.. 

    එතකොට  
"   මම "
ඔව් මම තනියම

ඔන්න ආයෙමත් විදුලි එළියක්...

ඒ එළියට මගේ ඇස් නිලංකාර වෙලා ටික වෙලාවක් යනකන් මුකුත්ම පේන්නේ නැතුව ගියා...

ඊට පස්සේ ඇලඩින්ගේ පහනෙන් එන දුමාරය වගේ රවුමට කැරකෙන දුම් වලාවක් මගේ ඉස්සරහ කැරකුනා...


ඔරලෝසුවේ තත්පර කට්ට වගේ හද ගැස්ම, වෙද නලාවක් නැතුවම කණට ඇහෙන්න ගත්තා ...

දුමාරය ටිකෙන් ටික අඩු වෙනකොට මං ඉස්සරහ තිබුනේ, පරණ තාලේට හදපු මහ විසාල ගරාවැටුනු ගල් මාලිගාවක් ...

නැවතිල්ලක් නැතුව කෑ ගහන රැහැයියන්ගේ සද්දේ නිසා මුළු පලාතේම තිබුනේ හරිම මූසල පෙනුමක්...

මෙන්න ටික වෙලාවකින් ලොකු හැරමිටියක් ගත්ත වයසක ගෑණු කෙනෙක් මං ඉස්සරහ මගේ දිහා ඇහිපිය ගහන්නේ නැතුව බලාගෙන ඉන්නවා..

අවුල් වුනු සුදු පාට දඟර ගැහුනු කොන්ඩේ.. 
ගිරා හොටක් වගේ වකුටු වුනු නහය.. 
බිත්තර ගෙඩි දෙකක් තරමට ලොකු ඇස් දෙක නිසා
මුණේ තිබුනේ බලන්න බැරි තරම් හරිම නපුරු පෙනුමක්.. 

එයාගේ අතේ තිබ්බ හැරමිටියේ කෙළවර තිබුනු මිනී ඔළු කට්ට එහෙට මෙහෙට පැද්දි පැද්දී මොනවද කියන්න හදනවා..

ටික ටික අපි ලං වුනා .. 
 
ඒ කියන්නේ එයා මං ලඟට ඇවිදගෙන ඇවිත්.. 

"   හහ් හහ් හා ... ඔයාව සාදරයෙන් පිළිගන්නවා මගේ මාලිගාවට... "

ඒත් මම හිතුවේ නෑ ඔයා මෙහෙට එයි කියලා... 

කෝ ඔයාගේ හිතේ තිබුණු ශක්තිය ?  

මූණේ තිබුනු හිනාව ?
දඟකාර කතාව ?
ඉවසීම  ?

මගේ මාලිගාවට ඇතුල් වෙන්න නම්, ඒ හැම දෙයක්ම මේ දොරටුව ගාව තියලා තමයි එන්න ඕනේ.. 

සතුට, සැනසීම, නිදහස, ආදරය, නිරෝගීකම 
හැර ඔයාට ඕනේ හැම දේම මාලිගාව ඇතුලේ තියෙනවා. 

තේරුනානේද ඔය ළමයට ?

කම්මුල් දිගේ සීතල කඳුළු කැට 
එකින් එක පහළට වැටෙන්න ගත්තා...

කෑ ගහලා අඬන්න ඕනේ කියලා හිතුනත් 
එහෙම කරන්න ශක්තියක් ඒ වෙලේ තිබුනේ නෑ...
 
 මුළු ඇඟම සීතල අයිස් කුට්ටියක හිර කරලා වගෙයි දැනුනේ..

වචනයක් වත් කතා කරගන්න බැරුව ගොළු වෙලා වගේ දැනුනත්
 අමාරුවෙන් මම වචන ටිකක් ගැට ගහගත්තා

මට ආපහු යන්න ඕනේ.. 

ඒ දේවල් එළියේ තියලා මාලිගාව ඇතුලට යන්න මට ඕනේ නෑ... 

හහ්.. හහ්.. හා... මෝඩ ගෑණු ළමයා.. 

හැමදාම හැම තත්පරයකදිම ජීවිතේ එක එක දේවල් වලින් හිත් රිදව ගත්ත එක එක විදිහේ අය හුඟක් එනවා මේ මාලිගවට ඇතුළු වෙලා 
සතුට, සැනසීම, නිදහස, ආදරය, නිරෝගීකම 
වගේ දේවල් නැති කරගන්න.

ඒ අතරින් සමහර අය මාලිගාවට ඇතුල් වෙනවා.. 
තවත් සමහර අය ආපහු හිත හදාගෙන හිත ශක්තිමත් කරගෙන 
හැරිලා යනවා.

හොඳයි එහෙනම්

මාලිගාව ඇතුලට යන්න හිතුණු දවසක ආපහු මෙහේ එන්න 

අතේ තිබ්බ හැරමිටිය තුන්පාරක් බිම ඇනපු ඒ වයසක ගෑණු කෙනා 
දුමාරය අතරේ  එකපාරටම නොපෙනී ගියා.  

 -------------------------------

දූ ඔයා අද ඔෆිස් යන්නේ නැද්ද ? අසනීපයි වගේ නම් නිවාඩුවක් දාලා ගෙදර ඉන්න. 

නෑ අම්මා ... මට දැන් සනීපයි.. ඉක්මනට ලෑස්තිවෙලා ඔෆිස් යන්න ඕනේ..