Monday, September 28, 2015

90. දමනය 4


පෙ.ලි. - මේ කතාව ලියෙවෙන්නේ බස්සී විසින් ලියූ දමනය කෙටි කතාව සහ ඉවාන් විසින් ලියූ දමනය 3 නම් දිගුවට තවත් එක් දිගුවක් ලෙස ජෝෂුවාගේ ඇසිනි. ඒ නිසා දමනය කතුවරිය වු බස්සිටත් මෙවැනි වු දිගුවක් ලියන්න අදහසක් දුන් ඉවාන්ටත් හද පිරි ප්‍රණාමය පුද කරනවා. ඒ වගේම ඔවුන් දෙදෙනා ඉදිරියේ මා නවකයකු නිසාවෙන් කතාවට යම් හානියක් සිදුවන්නේ නම් ඊට සමාව ඉල්ලන්නත් මේක අවස්ථාවක් කරගන්නවා. 




******* 


මෙලීසා යතුරු පුවරුවේ පාලයන තමන් අතට අරගත්තට පස්සේ මට වුනේ එයාට ඕන ඕන විදිහට නැටවෙන ලී රූකඩයක් වෙන්න. හරියටම කියනව නම් අර ස්ටෙප්ස් කඳු කඳු මුදුනේ තියෙන හුදකලා පොප්ලර් ගහක් හුලඟ හමන හමන පැත්තට නැමි නැමි ඉන්නවා වගේ මෙලීසා කියන කියන දේ කරන්න. 

හ්ම්.... ඒක මට කොහොමටවත්ම දරා ගන්න පුළුවන් දෙයක් වුනේ නෑ.  ඊටත් අර ඕප දූප මල්ලක් වෙච්ච රිබේකා විලියම්ස් ලඟින් මාවත් වාඩි කරවලා මගේ රසායන විද්‍යා පොතේ අන්තිම පිටුවේ මගේම පොල් අකුරෙන් " මෙලීසටත් එයාගේ ආදරවන්ත ගිල්බට්ටත් මම මුළු හදවතින්ම සුබ පතනවා " කියලා ලියෙව්ව එකත්, ඊට පස්සේ රිබේකා ඒකත් මුළු ඉස්කෝලේ පුරාම කලින්ටත් වඩා ඉක්මනින් පතුරවලා මාව කට්ටිය ඉස්සරහ ලැජ්ජ කරපු හැටිත් මතක් වෙනකොට මගේ මූණ ආම්ලික මාධ්‍යකට දාපු ලිට්මස් කෑල්ලක් වගේ රතු පාට වෙන හැටි කණ්නාඩියකින් නොබැලුවත් මට දැනෙන පටන් ගත්තා. 

කොහොම වුනත්  ඒ කිසි දේකට මගේ හිතේ මෙලීසා ගැන තිබුනු ආදරේ මකලා දාන්න පුළුවන් කමක් තිබුනේ නෑ. ඒක ඒ තරමටම හදවතේ කර්ණිකා කෝෂිකා වලට උරාගෙනයි තිබුනේ.

*******

"
හහ්.. හහ්.. හා...  ජෝෂුවා... ඔයා මාව පාලනය කරලා කරපු දේවල් හැම එකකටම දැන් ඔයාට වන්දි ගෙවන්න වෙයි....
 
මෙලීසා එයාගේ මූණට වැටුනු රන් වන් පාට කෙහෙරැල් දිගට වැවුණු රෝස පාට නියපොතු වල රෝල් කර කර කියද්දී මම හිටියේ තරහින් පුපුරන එයාගේ බීට් වයින් පාට ඇස් දෙක දිහා බලාගෙන.

" මේ අහන්න මෙලීසා... මට ඔයාට වරදක් කරන්න ඕනේ වුනේ නෑ.. මේ විදිහට ඔයා මට සැලකුවා වුනත් ඇත්තටම මම ඔයාට තාමත් ගොඩක් ආදරෙයි..  "

" නවත්ත ගන්නවා ජෝෂුවා ඔය කතාව.. ආපහු ඔය දේවල් මට ඇහෙන්න කියන්න එපා. මට දැන් ඕවයි
න් වැඩක් නෑ. "

" හ්ම්..... මගේ දැන් එකම හීනේ... මිස්ටය් හන්ටර්ගේ හිත දිනාගෙන මේ පාර රසායන විද්‍යා ව්‍යාපෘතියට හම්බෙන බ්‍රයන් වොට්සන් සම්මනේ ගන්නේ කොහොමද කියලා බලන එක. "  

" ම්...... කොහෙද මේ මිස්ටර් හන්ටර් ඉන්නේ... "

"අහ්...  මේ ඉන්නේ මෙගා මාර්ට් එකේ ගොල්ඩන් බාර් එකට වෙලා ෂැම්පේන් වීදුරුවක් බිබී, දුම් දාන ගෙඹිමස් ඩෙවල් එකක රස බල බල...  "

මෙලීසා ෆයිනස් ලීයෙන් හදපු කකුල් තුනේ උස ස්ටූල් එකේ තනි කකුලකින් යතුරු පුවරුවට බර වෙලා මිස්ට හන්ටර් දිහාවටම ඇස් යොමු කරගෙනයි හිටියේ.

" ඔන්න මම දැන් හැපල් හේගන් විද්‍යාලයේ හන්ටර් ඇලිවියේටර් මහතා මගේ මේ යතුරු පුවරුවේ ග්‍රහනයට හසු කර ගන්නවා... හහ්. හහ්.. හා.....  "

මෙලීසා පිස්සුවෙන් වගේ එහෙට මෙහෙට පැද්දි පැද්දී මිස්ටර් හන්ටර්ව එයාට හිතෙන හිතෙන විදිහට පාලනය කරන්න පටන් ගත්තා. ඒ වෙනකොට එයාට තත්පර කාලෙන් දහයෙන් එකක තරම් කාලයක් වත් තිබුනේ නෑ එයා වාඩි වෙලා ඉන්න විදිහ ගැන ටික
ක් හිතලා බලන්න.

ගෙවිලා ගියේ වේලිච්ච ඔලිව් කොළයක් ගහෙන් බිමට වැටෙන්න යන තරම් කාලයකටත් අඩු කාලයක්.


" දඩ බඩාස් ඩොහ් ඩෝ... "

එකපාරට ඇහුනු මහ විසාල සද්දෙ නිසා වැහුනු ඇස් බාගෙට ඇරෙන්කොටයි මම දැක්කේ මෙලීසා දෙකට මැදින් කැඩුනු යතුරු පුවරුව උඩ වැටිලා ඉන්නවා.

"මෙලීසා.... ඔයා හොඳින් නේද ... මම එක පාරටම මෙලීසා ගාවට දුවගෙන ගියේ ආලෝකේ වේගෙ හා සමාන වේ
ගෙකින්."

ඒ වෙනකොටත් යතුරු පුවරුවේ නිල් පාට ලොකු බොත්තමක් මෙලීසගේ නලල පසාරු කරගෙන ගිහින් ලේ විදිමිනුයි තිබුනේ.  


මෙලීසාගේ සුදු පාට මූණ, රෝස පාට තොල්, රතු පාට පින්සලකින් ඕනවට එපාවට පාට කරලා වගේ ලේ වලින් නෑ විලා දුඹුරු පාට ඇස් පියවිලා තිබුනා.

වැටිලා හිටිය මෙලීසාව මම අත්දෙකට උස්සලා ගත්තේ දෙපාරක් හිතන්නේ නැතුවයි. ඊට පස්සේ ගේ ඉස්සරහ මිදුලේ නවත්තල තිබුන තාත්තගේ මොරිස් මයිනර් කාර් එකට මෙලීසාව දාගෙන පැයට කිලෝමීටර 80 කටත් වැඩි වේගෙකින් ලඟම තිබුනු හෙල්දි ලයිෆ් හොස්පිට්ල් එකට වාහනේ අරගෙන ගියේ  උඩට ගත්ත හුස්ම පහලට දාන්නේ වත් නැතුවයි.


*******

" තැන්ක්ස් ජෝෂුවා... මට සමාවෙන්න මම ඔයාට හුඟක් වැරදි විදිහට සැලකුවේ.. ඒත් ඔයා මාව බේර ගත්තනේ....  ඔයා මට උදව් නොකරන්න මම මේ වෙනකොට මේ ලෝකේ නොහිටින්නත් ඉඩ තිබුනා. "

" ඔයාට සිහිය ආව එක ගැන මට හුඟක් සතුටුයි.. ගෙවුනු දවස් දෙකේ ඔයා හෙලවෙන්නේ වත් නැතුව මේ ඇඳ උඩ ඉන්නවා මම බලාගෙන හිටියේ කොයි තරම අමාරුවෙන් ද කියලා මට විස්තර කරන්න බෑ
මෙලීසා... ඒ දවස් දෙක මට කල්පයක් වගේ. " 

මෙලීසා එයාගේ නලල බැන්ඩේජ් කරලා තිබුනු තැන ඇඟිලි වලින් පිරිමැද්දේ මොකක්දෝ දෙයක් ගැන විමසිල්ලෙන් බව මම කාමරේ ජනේලෙන් එලීයේ තිබුනු පයින් ගහ දිහා බලනකොට ඇස් කොනින් දැක්කා.

" ජෝෂුවා.. මොනාද ඔයා ඔය අත්දෙකෙන් පිටිපස්සට කරගෙන හංගගෙන ඉන්නේ ? කෝ පෙන්නන්න මට ? ම්...... මට දෙන්න ගෙනාපු තැඹිලි පාටයි සුදු පාටයි ජුලියට් රෝස් මල් පොකුරක් වත්ද ?  " මෙලීසා පුංචි ළමයෙක් වගේ ඇහුවේ හරිම හුරතල් විදිහකට.

" මෙලීසා මට පොරොන්දු වෙන්න ඔයා දුක හිතන්නේ නෑ කියලා.. " 

" හ්ම් okay ... කෝ බලමු " 

දෙකට කැඩුනු යතුරු පුවරුවේ කෑලි දෙකත් අටට කපපු පීට්සා එකක් වගේ පේන කණ්නාඩි කුට්ටමත් ජෝෂුවා මෙලීසගේ අත උඩ තියෙද්දී ඒ සුදු පාට අතේ රස්නේ ටික ටික වැඩි වෙන්න පටන් ගත්තා. 

ඒ දුඹුරු පාට ඇස් වලින් ඇතුලට ගියේ දුකක්ද ? නැත්නම් සිද්ද වෙච්ච දේවල් ගැන කලකිරීමක්ද ? එහෙමත් නැත්නම් ?

ගතවුනේ විනාඩියක්ද, දෙකක්ද, පැයක්ද කියලා නොතේරුනේ මම මෙලීසගේ හිත කියවන්න උත්සාහ කරමින් හිටිය නිසයි.  

සිවිලිමේ ඈත කෙළවරක් දිහා ඇහිපිය නොහෙලා බලාගෙන හිටිය මෙලිසා එකපාරටම මගේ දිහාට හැරුනේ මොකක් හරි අහන්න කියලා මට දැනුනේ තරු කැට දෙකක් වගේ දිලිසෙමින් එයාගේ ඇස් වල තිබුනු කුතුහලයත් එක්ක.

 " මිස්ටර් හන්ටර් ? "

" හ්ම්... එයා ICU එකේ.. "


***




Monday, September 21, 2015

89. පාර අයිනේ තියෙන වෙල්වට් කඳු..

කවුරුහරි තුශානිගෙන් අහුවොත් වැඩිපුරුම කන්න ආස පලතුරු පහක් කියන්න කියලා ඒ පලතුරු පහ අතර ගල් සියඹලා කියන නමත් අනිවාර්යයෙන්ම තියෙනවා. ඒ තරමට තුශානි ගල් සියඹලා කන්න ආසයි. ඉතින් මේ දවස් වල පාරේ තොටේ යනකොට පාර අයිනේ තියෙන කරත්ත වල, පුංචි පුංචි කඩ වල ගල් සියඹලා කඳු නිතර දකින්න ලැබෙන නිසා කාන්දමකට ඇදෙන යකඩ කෑල්ලක් වගේ ඒ තැන් පහුකරගෙන යනකොට තුශානිත් නිකම්ම එතනට  ඇදිලා යනවා.  කොටින්ම කියනවා නම් ඔපීසියට එන මහ පාන්දර වුනත්, ධාරානිපාත වරුසා වෙලාවක වුනත්, මහ රෑ වුනත් වෙලාව නම් ඒකට කොහෙත්ම බලපාන්නේ නෑ..


ගල් සියඹලා එහෙමත් නැත්නම් Velvet Tamarind වල විද්‍යාත්මක නාමDialium indum

පිට පොත්ත හරියට වෙල්වට් එකක් වගේ නිසා පිට පොත්තෙ තියෙන්න හරි අමුතු ලස්සනක්. හැබැයි ඉතින් පිට පොත්ත හොඳ ලස්සනට තිබුනට ඇතුලේ පණුවෝ එහෙම ඉන්නවද කියලා බලලම තමයි කන්න නම් ගන්න ඕනේ. ගල් සියඹලා සාමන්‍යයෙන් ඇඹුල් රස මිශ්‍ර පැණි රසකින් තමයි යුක්තවෙන්නේ. සි‍යඹලා වලට සාපේක්ෂව නම් ටිකක් පැණි රසින් වැඩියි.

ගල් සියඹලා දකුණු, අග්නිදිග ආසියාවේ සහ අප්‍රිකවේ වැඩිපුර හැදෙන පළතුරු වර්‍ගයක්. ලංකාවේ නම් මොනරාගල දිස්‌ත්‍රික්‌කය තුළ හා නැගෙනහිර පළාතට අයත් හුලන් නුගේ, පානම, ලාහුගල, යන ප්‍රදේශවල ගල් සියඹලා සරු අස්‌වැන්නක්‌ ලැබෙනවා.

මුලින්ම තුශානි ගල් සියඹලා කාපු දවස හරි හැටි මතක නොතිබුනත් අවුරුදු 6 දී විතර ගල් සියඹලා ඉල්ලලා කරපු උපවායක් නම් තාමත් හොඳට මතකයි හි.. හි.. 

ගෙදර අයත් එක්ක අනුරාධපුරේ ගිය වෙලාවක බිම වැටිලා තිබුනු ගල් සියඹලා පොතු ටිකක් දැකලා ගල් සියඹලා අරගෙන දෙනකන්ම එදා කුරු කුරු ගාපු හැටි අම්මා මේ ලඟදී දවසකත් මම ගල් සියඹලා කන වෙලාවක මතක් කලා. සාමාන්‍යයෙන් මම පුංචි කාලේ එක එක දේවල් ඉල්ලලා කරදර කරන කෙනෙක් නොවුනත් එදා එහෙම කලේ ඇයි කියන එක අම්මට තාම හිතා ගන්න බෑලු. 

කොහොමින් කොහොමහරි එදා ඒ අවට කිසිම තැනක ගල් සියඹලා නොතිබුන බවත් තාත්තා හැම තැනම ඇවිදලා සෑහෙන දුරක් ගිහින් අන්තිමට ගල් සියඹලා බෑග් එකක් අරගෙන ඇවිත් මට දීලා මාව උකුල උඩ තියාගෙන ඒවා පොතු ඇරලා, පණුවෝ එහෙම ඉන්නවද කියලා හොඳට බලලා මට කන්න දීපු හැටිත් තාමත් මට අද ඊයේ වගේ මතකයි.  




" ඕවායේ හරියට පණුවෝ ඉන්නවා... හොඳට බලලා දෙන්න.. " ඔය වචන පේලිය රෙකෝඩ් කරපු වාක්‍ය ඛන්ඩයක් වගේ අම්මා සැරින් සැරේ කියන හැටිත්, අන්තිමට අම්මත් ඇවිත් එතනට වෙලා ගල් සියඹලා පොතු ඇරලා දුන්න හැටිත් හරිම සුන්දර මතකයක්. 

අදටත් ඉතින් ගල් සියඹලා බෑග් එකක් ගෙදර අරගෙන ගියාම එයිනුත් වැඩි ප්‍රමාණයක් කන්නේ මමම තමයි. ඒ වගේම මගේ මේ ගල් සියඹලා කෑමේ ලෙඩේ ලඟදී දවසක මාත් එක්ක ඉන්න තවත් කෙනෙක්ටත් බෝ කරලා, පණුවෝ  කිය කිය ගල් සියඹලා නොකා හිටිය කෙනෙක්ට පණුවොත් එක්කම ගල් සියඹලා කවපු සිද්දියකුත් මේ ගල් සියඹලා කතා අතරේ තියෙනවා. 

" මේ ඒවා හරිම කිරි රසයි නේද ? " කියලා එයා කියන කොටම මට මතක් වුනේ අනිවාර්යයෙන්ම මෙයා නම් පණුවොත් එක්ක කන්න ඇති කියලා. මොනව කරන්නද ඉතින් මුකුත් කියන්නත් බැරි නිසා මම කිව්වා " හැබැයි ඇඹුල් රසකුත් තියෙනවා... "  කියලා. හි..හි.. ඇයි ඉතින් දෙනකොටම කියලනේ දුන්නේ පණුවෝ ඇති බලල කන්න කියලා. බලලා කන්න එපැයි. කොහොම වුනත් එයා මගේ ගල් සියඹලා සංගමයේ සාමාජිකත්වය අරගත්ත එක ගැන නම් මට සතුටුයි.



ඉතින් මම වගේම මේ විදිහට ගල් සියඹලා වලට කැමති, අපේ බ්ලොග් ලියන අයත් ඕනෑ තරම් ඇති. දැන් කියන්න බලන්න මෙහෙත් සාමාජිකත්වය ගත්ත කට්ටිය ඉන්නවද කියලා.

Monday, September 7, 2015

88. මතකද කියලා කියන්න ...


රෑ අහසෙන් තරු කැටයක්
අරන් ඇවිත් සීරුවකට
හදේ කොන එල්ලාලා
මතකද ඔබ එලිය කලා

මුහුදු පතුලේ සැඟවී ඇති
මුතු අහුරක් අරන් ඇවිත්
අමිල මුතු පොටක් බැන්දා
මතකද ඔබ ආදරයේ 

මල් ගොමුවක සුවඳ අරන්
කැටි කරලා හරි පදමට
ජීවිතයට මිහිරි සුවඳ
මතකද ඔබ එක්කල හැටි

වැහි බිඳු පිරි වලාකුලක්
විලස ඇවිත් මා අසලට
දහසක් පැතුමන් පොදිකර
මතකද ඔබ දුන්නා මට
 
හිරු එලියට බයේ දුවන
අඳුර වගේ මගේ ලොවට
එලිය වෙලා අඳුර මකා
මතකද ඔබ එකලු කලා
 
හඳේ තියෙන සොමි ගුණයට
නොදෙවෙනි ඔබෙ කරුණා ගුණ
නොඅඩුව මා වෙතට දීලා
මතකද හිටියා නිහඬව

මුවෙන් නැගෙන සිනා අහුරු
නෙතින් ගලා හැලෙනායුරු
මා දුටුවේ ඔබෙන්ම බව
මතකද කී හැටි ලඟ හිඳ

~~ *** ~~

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...