101. නෙළුම් යායේ මෝදු වුන නෙළුම් පොහොට්ටුව ...

පහුගිය මාර්තු 26 වෙනි ශනිදාව තුශානිගේ ජීවිතේ මතකයේ රැඳුණු ලස්සන දවසක්. බ්ලොග් ලිපි කියවන්න තිබුණු ආසාවට බ්ලොග් එක පටන් ගත්තත් මේ වගේ සුන්දර අත්දැකීමක් අත්විඳින්න විඳින්න්න ලැබෙයි කියලා නම් තුශානි කවදාවත් හිතලා තිබුනේ නෑ...

මීට අවුරුදු දෙකහමාරකට කලින් අහම්බෙන් තුශානිට බොහොම අපූරු බ්ලොග් එකක් කියවන්න අවස්ථාව ලැබුනා. ඉතින් ඊට පස්සේ තුශානි රැයක් දවාලක් නැතුව  බ්ලොග් වලට ඇබ්බැහි වෙලා වගේ එක දිගට බ්ලොග් කියෙව්ව හැටි හරිම අපූරු මතකයක්. 

පස්සේ තුශානිට ඕනේ වුනා ඒවාට කමෙන්ට් කරන්න. කොහොමහරි කමෙන්ට් කරන්න ප්‍රොෆයිල් එකක් හදාගැනීමේ අන්තිම ප්‍රතිපලේ වුනේ ඉතින් බ්ලොග් ලියන්න පටන් ගත්තු එක.   

බ්ලොග් ලෝකේ ආසාවෙන් කියවපු, කිසි දවසක සියැසින් දැකලා නොතිබුනු,  බ්ලොග් වල හිමිකරුවන්, හිමිකාරිනියන් දැන හඳුනගන්න, එයාලත් එක්ක කතා බහ කරන්න තුශානිගෙ හිතේ ලොකු හීනයක් තිබුනා.

බ්ලොග් සම්බන්ද කිසිම දේකට එන්න කලින් අවස්ථාවක් නොලැබුන නිසා තුශානි හැබැහින් දැකලා අඳුරගෙන හිටියේ බ්ලොග් කරුවන් කීප දෙනෙක් විතරයි. ඒ නිසා ටිකක් චකිතයකින් තමයි එතනට ආවේ. ඒත් ආවට පස්සේ නම් හරිම හුරු පුරුදු, කාලේක ඉඳන් දන්න කට්ටිය ඉන්න තැනකට ආවා වගේ තමයි දැනුනේ. ඒ තරමටම හැම කෙනෙක්ම හරිම සුහදශීලි , හූරු පුරුදු අය වුනා.

බොහොම ආදරණීය පිලිගැනීමක් එතන තිබුණා. ඒ වගේම කළණයි, ඉවානුයි එතන හිටිය අනිත් අය හඳුනවලා දීපු නිසා ඉක්මනින්ම කට්ට්ය අඳුර ගන්නත් ලොකු පහසුවක් වුනා. 

ශාලාව ඇතුලට යනකොට මුලින්ම තුශානිගේ ඇහැ ගියේ නෙළුම් යායක් වගේ සරසලා තිබුණු වේදිකාවට.  කඩිසර කූඹි ටිකක් වගේ එහෙට මෙහෙට දුව දුව වැඩේ සාර්ථක කරගන්න කට්ටිය ලොකු කැපවීමක් කරලා තිබුන බවත් ප්‍රේක්ෂකාගාරේ හිටිය අපිට පේන්න තිබුනා. 

ගීත , අදහස් විමසුම් , නාට්‍ය එක්ක නොදැනීම සොඳුරු හෝරා කීපයක් ගෙවිලා ගියා වගේම සහෝදර බ්ලොග් කරුවන්, බ්ලොග් කාරියන් සම්මාන ලබනකොට ඒ ජයග්‍රාහී හිනා මුණු එලිය කරන්න දෑත් එකට එක් කරනන් අවස්ථාව ලැබුනු එකත් ලොකු සතුටක්. 

 " දමනය " පෝස්ට් එක වෙනුවෙන් බස්සී , ඉවාන්, අශාන් සමග තුශානිටත් ලැබුනු අගයකිරීම ගැනත් දැනෙන්නෙ කියාගන්න බැරි නිහතමානී සතුටක්. බ්ලොග් ලෝවේ සොඳුරු සිතැත්තන් සිතැත්තියන්ගේ අත්පොසසන් හඬින් වේදීකාවට ගොඩ වීමම තුශානිට වචනයෙන් විස්තර කරන්න බැරි සතුටක්. විසාල නෙළුම් ‍යායක පුංචි නෙළුම් පොහොට්ටුවක් වෙන්න ලැබීම හරියට හීනයක් වගේ. 

තුශානි පසු පස හිඳිමින් තුශානිව ධෛර්යමත් කල හැම කෙනෙක්මත් , පුංචි කැකුළු මල් ගොමුවට ගොඩ වැදිලා අදහස් දීලා, අගය කරලා , අඩුපාඩු පෙන්නපු හැම කෙනෙක්මත් තුශානිගේ ඒ ජයග්‍රාහනයේ කොටස් කරුවෝ කියලයි තුශානි විශ්වාස කරන්නේ. බොහොම ස්තූතියි හැමෝටම.

ඉතින් හැම දෙනා එක්කම නොවුනත් පුළුවන් වුන විදිහට ගොඩ දෙනෙක් එක්ක කතා කරන්න ලැබීමත් , ඒ අයට සුබ පතන්න ලැබීමත් එදා තුශානි අත්විඳපු ලොකු භාග්‍යක් විදිහටයි තුශානි සලකන්නේ.

හුඟක් කැපවෙලා නෙළුම් යාය බ්ලොග් සම්මාන උලෙල සංවිධානය කරපු හැමෝටමත්, සම්මාන ලබපු , හමුවෙලා කතා කරපු , කතා කරන්න බැරි වුනු හැමෝටමත් ආයෙත් සුබ පතන්න මේක අවස්ථාවක් කරගන්නවා. 

වර්තමානයේ බ්ලොග් ලියන අපේ කට්ට්යට වගේම , කලින් බ්ලොග් ලියලා පොඩ්ඩක් මහන්සි ඇරපු කට්ටියටත් මේ සම්මාන උලෙල හොඳ උද්දීපනයක් ඇති කරලා තියෙනවා කියලාත් මට හිතෙනවා ආපහු ලියන්න පටන් ගන්න. ඒ නිසා ඉක්මනින්ම පරණ අයගේ අලුත් පොස්ට් කීපයකුත් දකින්න ලැබෙයි කියල අපි බලාපොරොත්තුවෙන් ඉමු නේද ..:)

සාර්ථක නිමාවක් වගේම තවත් ඉදිරියට මේ වගේ කටයුත් සංවිධානය කරන්න අවශ්‍ය ශක්තිය,  ධෛර්යය ලැබෙන්න කියලත් තුශානි මේ වෙලාවේ ප්‍රාර්ථනා කරනවා. 

එහෙමනම් ආයේමත් මෙවන් සොඳුරු තැනකදී හමුවෙමු..