" කොන්දොස්තර මිසිං.. "

ගම්පහ නගරය කියන්නේ උපකාරක පන්ති කලාවටම වෙන්වුනු තවත් එක නගරයක්. උසස් පෙළ කරන කාලේ මමත් ඔය ගම්පහ නගරේ බොහොම ප්‍රසිද්ධ පන්තියකට සහභාගීවුනා. මම වගේම අපේ පන්තියේ ළමයි වැඩි දෙනෙක් පන්තියට ආවේ ගියේ බස් එකේ. බස් එක පොදු ප්‍රවාහන සේවයක් වුනත් බස් එක පිරෙන්නම වැඩි හරිය හිටියේ අපේ පන්තියෙම ළමයි. ඉතින් මේකත් එහෙම බස් එකේ පන්ති යද්දි සිද්ධවෙච්ච හරි රසවත් සිද්ධියක්.

වෙනදා වගේම එදත් ළමයි පන්තිය ඉවර වෙලා ගම්පහ හොස්පිට්ල් එක ගාව බස් එකක් එනකන් බලන් හිටියා. යන්නෙ එන්නේ එකම වෙලාවක නිසා ඒ වෙලාවට යන බස් ගැනත්, ඩ්‍රයිවර් මහත්තුරු, කොන්දොස්තර මහත්තුරු ගැනත් ටික දවසක් යනකොට ළමයින්ට හොඳ අවබෝධයක් තිබුනා. කොහොමහරි එදා බස් හෝල්ට් එකට ආපු බස් එකේ අපේ සුපුරුදු කොන්දොස්තර අන්කල් කෙනෙක් හිටියේ නෑ. ඒ වෙනුවට හිටියේ ටිකක හැඩකාර පෙනුමට ඇඳගත්ත, අපිට වඩා ඔනෙනම් ටිකක විතර වයස, හරිම කඩිසර කොන්දොස්තර අයිය කෙනෙක්. ගෑණු ළමයි එයා දිහා ටිකක් උනනදුවෙන් බැලුවත් පිරිමි ළමයින්ගෙ නම් වැඩි කැමැත්තක් එයාට තිබුනෙ නෑ.

කොහොමින් කොහොමහරි ගෑණු ළමයින්ට මුල් තැන දීලා පිරිමි ළමයි ටික ෆුට් බෝඩ් එකේ එල්ලුනා. පාන් පෙට්ටියක පාන් ඇහිරුව වගේ බස් එක පිරෙන්නම සෙනඟ. 

" එන්න එන්න නගින්න නගින්න කොළඹ කොළඹ... ඔතනින් ඉස්සරහට යන්න.ෆුට් බෝඩ් යන්න ඔනේ නම් බැහැල පයින් එන්න .." 

හරිම ගාල ගෝට්ටියක්. කොන්දොස්තර අයියා මුළු ගම්පහටම ඇහෙන්න කෑ ගහනවා.

" එක්කෙනෙකුටවත් තව බස් එකට නගින්න ඉඩ නෑ. මේ මනුස්සය තව මිනිස්සු නග්ගගන්න හදනවා" 

ගෑණු ළමයි රවලා කොන්දොස්තර අයියා දිහා බැලුවා. 

පාපුවරුවේ යන්න සහජ දක්ෂතාවයක් තිබ්බ අපේ පිරිමි ළමයි කට්ටියට කොන්දස්තර කොලුවගේ මේ කීම ගැන තිබුනෙ හරි තරහක්. ඊටත් ගෑණු ළමයි ඉස්සරහ බැනුම් අහන්න කොල්ලෝ කොහොමත් කැමති නෑනේ.

ඔක්කොමලම පෙරලගෙන ඉස්සරහටයි පිටිපස්සටයි යන එකටයි, බස් හෝල්ට් වල බැහැලම ගිහින් සෙනග තව එකතු කරන එකටයි, සර්ල වත් බනිනේ නැති විදියට බනින බැනුම් වලටයි අපේ කට්ටිය පන්තියේදි ඉගෙන ගත්ත විද්යාත්මක නම් වලින්ම කොන්දොස්තර අයියට දෙහි කප කප හිටියේ. 

හදිස්සියෙම බස් එක නතර කරපු ඩ්‍රයිවර මහත්තයා බස් එක ඇතුල ටිකක් ඕනෑ කමින් විපරම් කලා. එතකොට තමයි අපිටත් මතක් උනේ මෙච්චර වෙලා කෑ ගහ ගහ හිටිය අපේ කොන්දොස්තර අයියා නෑ කියලා. හැමෝටම ඉක්මනටම එයාව එපා වුන නිසා ටිකවෙලාවක් ගියාට පස්සේ එයාගි වැඩ ගැන අවදනයක් කාටවත් තිබුනේ නෑ.

" කොන්දොස්තර මිසිං.. " ළමයි අතරේ කසු කුසුව ටිකටික වැඩි වෙනවත් එක්කම වේගයෙන් අවිත් බස් එක ඉස්සරහ නවත්තපු බයිසිකලයකින් බැහැගත්ත කොන්දොස්තර අයිය හතිදාගෙන බස් එකට ගොඩවුනා. 

" මුන්ගේ කීමට අයිය බස් එක ඇද්දුවා නේද ?  තරහ දෙගුන තෙගුන කරගෙන කොන්දොස්තර අයිය කෑ ගැහුවා "

එතකොට තමයි වෙච්ච සිද්දිය කට්ටියට තේරුනේ.

කොන්දොස්තර අයියා සෙනඟ එකතු කරන්න බස් එකෙන් බැහැපු වෙලාවක අපේ එක්කෙනේ කොන්දොස්තර වැඩේ කරලා..  අලුත් කොන්දොස්තරගේ කටහඬ එච්චර පුරුදු නැති නිසා ඩ්‍රයිවර් මහත්තයත් බස් එක ඇදලා.

අඬනවද හිනාවෙනවද කියලා හොයාගන්න බැරි තරමටම ළමයි හැමෝම ඇස්වල කඳුලු පුරෝගෙන හිනාවුනා.

ලැජ්ජාවෙන් මූණ රතුකරගත්ත කොන්දොස්තර අයියාගෙන් ඊට පස්සෙනම් වැඩි සද්දයක් තිබුනෙ නෑ.

තැනින් තැනින් බැහැගත්ත අපේ කට්ටිය ගෙවල් වලට ගියේ බස් එක් දිහා තව දෙතුන් වතාවක් බල බල හිනා වෙවී. 

කොහොමවුනත් එදයින් පස්සේ උසස් පෙළ පන්ති ගියපු අවුරුදු 2 පුරාවටම අපිට ආපහු අපේ කොන්දොස්තර අයියව නම් හම්බ වුනේ නෑ. හැබැයි බස් වල යන එන වෙලාවටත්, කට්ටිය එකට එකතු වෙච්ච වෙලාවටත් කොන්දොස්තර අයියව අමතක නොකර ඉන්න අපේ කට්ටිය වගබලා ගත්තා.