හොල්මන් කතාවක් කියලා කට්ටියව බය කරනව කියලා එහෙම හිතන්න එපා ......

 

 

ආරම්භ වුනේ නොවැම්බර් මාසය. ම්... එහෙමත් නැත්නම් තවත් විදියකින් කියනව නම් මේ මලවුන්ගේ මාසය.  මලවුන්ගේ මාසය නිසා අපේ කිතුනු යාළුවො නම් මේ මාසය පුරාවටම එයාලගෙ මියගිය කට්ටිය සිහි කරලා එක එක පූජාවන් පවත් වනවා...

ඉතින් මේ දවස් ටිකේ හුඟක් ඒ වගේ දේවල් අහන්න ලැබුනු නිසා අපේ කිරි අම්මා කියපු ටිකක් අමුතු විදියේ කතාවක් ඔයාලටත් දැනගන්න ලියන්න ඕනේ කියලා හිතුවා.  ඔන්න හොල්මන් කතාවක් කියලා කට්ටියව බය කරනව කියලා එහෙම හිතන්න එපා හොඳද ...

කිරි අම්ම කියලා කිව්වේ  අපේ අත්තම්මගේ අක්කා. එයා හරිම සුදුයි. ම්.... පිං පාටයි කිව්වොත් හරියටම හරි. ඉතින් ආදරේ වැඩි කමට අපි එයාට කියන්නෙ කිරි අම්මා කියලා.

ආදරේ වැඩි වෙන්න හුඟක්ම හේතු වුනේ අපිව වටකරගෙන ආදරෙන් බත් කවන ගමන්ම ලස්සන කතා ගොඩකුත් අපිට කියලා දුන්න නිසා.

ඉතින් එදා කිරි අම්ම කිවුව කතාවේ හිටියෙ හුගක් වයස ආත්තා කෙනෙකුයි අත්තම්මා කෙනෙකුයි.  මේ අත්තම්මයි ආත්තයි හුඟක් ආදරෙන් එයලාගේ පුතයි ලේලියි එක්ක සමගියෙන් ජීවත් වුනාලු. මේ අත්තම්මා හුඟක් පිනට දහමට ලැදි කෙනෙක්ලු. අත්තම්මා හතර පෝයටම සිල් ගන්න, වන්දනා ගමන්යන කෙනෙක් වුනාට ආත්තා නම් මේ දේවල් වලට සම්බන්ද වුනේ නෑලු. හැබැයි අත්තම්මව පන්සලට එක්කරගෙන යන්න, අපහු එක්කගෙන එන්න වගේම වන්දනා ගමන් ගිහින් රෑ වෙලා එනකොට එක්කරගෙන යන්න එන්න මේ ආත්තා ආවලු.

ඉතින් ඔහොම ඉන්නකොට හදිසියේම මේ ආත්තා අන්තරා වුනාලු . මලගමින් පස්සෙ දාන මාන කටයුතු එහෙම අහවර කරලා මේ අත්තම්මට හිතුනලු අනුරාධපුරේ පැත්තෙ ගිහිල්ලා ජය සිරිමහ බෝධි හාමුදුරුවො වැඳලා මහත්තය වෙනුවෙන් පින් දෙන්න ඕනේ කියලා. කොහොමහරි ඉතින් එයා වන්දනා නඩේකට එකතුවෙලා වන්දනාවේ ගිහින් හිතේ හැටියට පින් දීලා ඇවිත් තියෙනවා. හැබැයි ගමන ගිහින් අපහු එනකොට ටිකක් රෑ බෝ වෙලා තියෙනවා.

ඉතින් අත්තම්ම නඩේට සමුදීලා බස් එකෙන් බැහැලා පාර අයිනෙ තිබුනු අම්බලමකට වෙලා හිටියලු පුතා එක්කගෙන යන්න එනකන්. අද වගේ ඒ කාලේ පාරවල් පුරාම ලයිට් දාල නෑනෙ. හුළු අතු අරගෙනලු මිනිස්සු ගමන් ගියේ.  ඉතින් ටික වෙලාවකින් අර අත්තම්ම දැක්කලු හුළු අත්තක් අරගෙන කවුරුහරි එනවා. 

" අනේ මගේ රත්තරන් පුතා .. තාත්ත වගේම මේ රෑ දෙගොඩහරියෙ මාව එක්කරගෙන යන්න ආවා නේද ?  "

කියලා අර අත්තම්මා හුළු අතු එළිය පැත්තට ගිහින් ගුරු පාර දිගේ ගෙදර යන්න පිටත් වුනාලු.

අටමස්ථන වැඳපු හැටියි, තාත්තට පින් දීපු හැටියි, ගමනේ විස්තරයි කිය කිය අත්තම්මා හරි සතුටින් ගෙදර වැට කඩුල්ල ලගටම ආවලු.

එච්චර වෙලා අත්තම්මට ඉස්සරහින් මග පෙන්වමින් ආපු එලිය එතනදි නැතිවලා ගිහින් තියෙනවා. මේ අත්තම්ම හිතල තියෙන්න පුතා වත්ත පහල ඉන්න හරක් මඩුව පැත්තට යන්න ඇති කියල.

අත්තම්මා ගේ පිලට ගොඩවලා දොරට තට්‍ටු කරලා ලේලිට කතා කලාලු.

" අම්මා මේ මහ රෑ තනියම ආවේ ඇයි ? මම මේ පාරට එන්න ලෑස්තිවුනා විතරයි "

කියමින් පුතා දොර ඇරියලු. 

මේ අත්තම්මට වෙච්චිදේ අදහ ගන්න බැරිවුනාලු.

"උබලගේ තාත්තා ජීවතුන් අතර නැති වුනත් මන් ලඟ ඉඳන් මාව බලා ගන්නව පුතේ..... " කියල මේ අත්තම්ම වෙච්ච සිද්ධිය කියල තියෙනවා. 

පස්සේ ගමේ අයටත් මේ සිදිධිය දැනගන්න හම්බවුනාලු..  එහෙම තමයි අපේ කිරි අම්මත් මේ කතාව අහලා තියෙන්නේ..

කිරි අම්ම කියපු කතා වලින් මේ කථාව මගේ හිතට හුඟක් තදින් දැනුන කතාවක්. එ නිසාමයි ඔයාලටත් දැනගන්න මේක කියන්න ඕනේ කියලා හිතුවේ. 

ඔන්න බය කරන්න ලිවුව එහෙම නෙවෙයි හොඳද ...