සිපිරි ගෙවල්...

හුඟක් කාලෙකට පස්සේ නිවාඩු දවසක, දවස පුරාම ගෙදර හිටියා. ඔන්න දවස පුරාම ගෙදර හිටිය නිසා සිපිරි ගෙවල් මතක් වුනා කියල හිතන්න නම් ඔට්‍ටු නෑ හරිද ...

සිපිරි ගෙවල් කිව්වට සිපිරි ගෙයක් කියන්නේ මොකකටද කියලා අපේ සමහර යාළුවො නම් දන්නේ නැතුව ඇති. මොකද මේ වචනේ මීට කලින් මමත් දැනගෙන හිටියේ නෑ.

සිපිරි ගෙවල් කියලා කියන්නේ හිර ගෙවල් කියන එක.  ම්.... ගෙදරක් කිව්වට ගෙදරකින් අපි බලාපොරොත්තුවෙන සතුට, සැනසුම, නිදහස මෙහේ නෑ. ජීවිතයේ එක් මොහොතකදි සිදුවෙච්චි යම් සිදුවීමක් නිසා ඒකට වැරදිකාරයෙක් විදිහට නියමවීමෙන් දඬුවමක් විදිහට තමයි මිනිස්සු සිපිරි ගෙවල් වලට එන්නේ.

ඉතින් හදිස්සියෙම සිපිරි ගෙවල් මතක් වුනේ පහුගිය දවසක මගේ මිතුරෙකුගෙන්, චාල්ස් දයානන්ද මහත්තයගේ " සිපිරි ගෙයක වසර හයක් " කියන පොත මට ලැබුනා. පොත ලැබිලා දින කීපයක් වුනත් රාජකාරි කටයුතු නිසාත් , අධ්‍යාපන කටයුතු නිසාත් පොත කියවන්න වෙලාවක් වෙන් කරගන්න පුලුවන් වුනේ අද දවසේ.  

සිපිරි ගෙයක සත්‍ය ජීවන අද්දැකීම් ලබමින් දයානන්ද මහත්තය ලියපු මේ පොත ජීවිතය ගැන අපි නොදන්න, නොහිතන ගැඹුරු පැත්තක් ගැන කියලා දෙනව කියලා පොත ටිකක් කියවගෙන යනකොට මට හිතුනා.

පුංචි කාලේදි දවසක් අපි බහිරව කන්දට ගියවෙලාවක, බහිරව කන්දෙ ඉදන් මහනුවර නගරය දිහා බලනකොට දැක්ක ටිකක අමුතු ගොඩනැගිල්ලක් ගැන මම තාත්තගෙන් අහුව මට මතකයි. එදා තාත්තා ඒ ගොඩනැගිල්ල පෙන්නලා මට කිව්වේ. " ඒ තමයි පුතේ බෝගම්බර බන්ධනාගාරය " කියලා. ඒ ප්‍රශ්නෙ මම විතරක් නෙවේ, බහිරව කන්දට යන ඕනම කෙනෙකුට අහන්න හිතෙන ප්‍රශ්න කියලයි මට හිතෙන්නේ. ඒ තරමට බෝගම්බර බන්ධනාගාරය කැපී පේනවා

පාසල් යන කාලේ උදේ හවස වැලිකඩ බන්ධනාගාරය පහුකරගෙන යද්දිත් බන්ධනාගාර ජීවිත මොන වගේද කියලා ටිකක් හොයලා බලන්න හිතුනත් ඒකට අවස්ථාවක් ලැබුනේ නෑ. බන්ධනාගාර භූමියට යම් වෙනසක් දෙන්න එහි බිත්තිවල චිත්‍ර අඳිමින්, මල් පැල හිටවමින් ‍රැඳවියන් වැඩකරන ආකාරය සමහරක් දවස් වලට මම ටිකක් ඕනෑ කමින් බැලුවා. පිටත ඔවුන් මවන චමත්කාරය ඇතුලතත්, ඔවුන්ගේ ජීවිත වලත් නැතිබව ඔවුන්ගේ මුහුණු සාක්කි දරන බව නම් බැලු බැල්මටම පෙනුනා.

ඒ නිසාම මම හුඟක් ආසාවෙන් තමයි මේ පොත කියවන්න පටන් ගත්තේ. සිපිරි ගෙවල් වල ජීවිත ගැන පොතේ තියන දේවල් හරිම පුදුම සහගතයි.ඒ නිසා පොත ගැන පුංචි හෝඩුවාවක් මගේ බ්ලොග් යාළුවන්ටත් දෙන්න ඕනේ කියලා හිතලා තමයි මේ සටහන බ්ලොග් පි‍ටු අතරට එක්කලේ.

හැකියාවක් තියනව නම් පොත හොයාගෙන කියවන්න.

ම්... පි‍ටු තියෙන්නේ 154 යි.

" හාපෝ....  ලොකු පොත් කියවන්න බෑ කියලා වැඩේ අතහැරලා දාන්න නම් බෑ හරිද ... එච්චරම ලොකු පි‍ටු ගානකුත් නෙවේයිනේ.  

ලස්සන චිත්‍ර ටිකකුත් තියනව අන්තිමට. ඒ නිසා කියවන්න උත්සාහයක් ගන්න.